به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ازدواج مجدد، لزوم توجه به شرایط و خواسته‌ها

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۲۲۱۲۳

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، افراد از زندگی گذشته خود، تجربیات تلخ و شیرینی دارند و با کوله باری از تجربیات و احساسات متفاوت، ممکن است زندگی مشترک جدیدی را آغاز کنند، اما قرار نیست که زندگی جدید مشابه با زندگی قبلیشان باشد.

افراد باید از زندگی مشترک قبلی خود به طور کامل دل بکنند و بر این باور باشند که زندگی پیش رو هیچ وجه اشتراکی با روز‌های گذشته ندارد و با یک فرد و شرایط جدید وارد زندگی مشترک جدید شده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهرنوش دارینی روانشناس خانواده درباره نگاه‌های منفی برای ازدواج مجدد گفت: افرادی که ازدواج مجدد برایشان پیش می‌آید دو دسته هستند. دسته اول، افرادی که به دلیل فوت همسرشان تنها می‌شوند و دسته دوم، افرادی که طلاق گرفته اند.

وی بیان کرد: افرادی که صاحب فرزند نیستند به مراتب مشکلات کمتری را برای ازدواج مجدد، پیش رو دارند، ولی این به این معنا نیست که فرد به ازدواج مجدد نباید فکر کند. در مورد پدیده طلاق و جداشدن زمانی که ارتباط دو نفر به هر دلیلی ناپایدار شود، افراد ممکن است به تصمیم یک طرفه یا دو طرفه برسند مبنی بر اینکه به ادامه زندگی مشترکشان خاتمه می‌دهند.

این روانشناس ادامه داد: یکی از عوامل بازدارنده ازدواج مجدد زوجین، فرزندان هستند. برخی از زوجین زندگی را با طلاق عاطفی جلو می‌برند و زیر یک سقف زندگی‌ می کنند، اما عشق و محبتی بین خانواده‌ها جاری نیست.

دارینی تصریح کرد: ازدواج مجدد، درباره فردی که از همسرش جدا شده با فردی که همسرش فوت شده بسیار متفاوت است. کسی که همسر خود را از دست می‌دهد، انتخابی برای از دست ندادن همسر به علت فوت نداشته و جامعه پذیرا‌تر است و نگاه جامعه به این صورت است که فرد تقصیری نداشته است، اما زمانی که طلاق مطرح می‌شود، علت ناپایداری رابطه قبلی طرف مقابل بسیار مهم می‌شود.

وی ادامه داد: افرادی که جدا می‌شوند باید به نکاتی توجه کنند. بعضی از افراد مجددا به رابطه قبلی خود می‌خواهند برگردند. زمانی که فرد مجددا به زندگی قبلی خود باز می‌گردد، این سوال در ذهن ایجاد می‌شود که آیا آن دلایل دیگر مطرح نیست یا دیگر مهم نیست.

دارینی مطرح کرد: غالبا در ازدواج مجدد افراد به دنبال کسی می‌گردند که نقایص شریک زندگی قبلیشان را نداشته باشند و این قضیه هم می‌تواند مثبت و هم منفی باشد.

این روانشناس افزود: دلیل نکته مثبت این است که فرد دنبال شخص کامل تری می‌گردد و دلیل نکته منفی این است که فرد بقیه جوانب را نمی‌بیند، دقیقا به نقطه آسیب خورده خودش توجه می‌کند و به دنبال فردی با آن مختصات و ویژگی‌ها است.

وی بیان کرد: اینکه افراد فکر می‌کنند که شانس زندگی مجدد را از دست داده اند، غلط است. بسیاری از افراد دچار ترس می‌شوند و یکی از ریشه‌های ترس از ازدواج مجدد به فرهنگ جامعه باز می گردد. ازدواج مجدد یک بار روانی شدیدتری را برای فرد ایجاد می‌کند. ازدواج زود هنگام پس از جدایی یکی از خطا‌های رایج است.

این روانشناس درباره اینکه ممکن است در ازدواج مجدد، فرد انتظارات بیشتری از زندگی داشته باشد گفت: برای زندگی‌ مجدد یک جور وسواس در انتخاب ایجاد می‌شود و یا یکی از مشکلاتی که وجود دارد پیش داوری است و با کوچکترین رفتار فرد جدیدی که وارد زندگی شده است، اگر شباهتی ببیند که در فرد قبلی هم وجود داشته، ممکن است گمان کند که آن فرد هم مثل فرد قبلی می‌ماند.

وی افزود: اگر ازدواج قبلی‌تان با شکست مواجه شده است، خیلی سریع به فکر رابطه جدید نیفتید. تلخی‌ها و شیرینی‌هایی که با همسر قبلی داشته‌اید را نباید به همسر فعلی تعمیم دهید که این کار بدون شک دردسرآفرین خواهد شد، زیرا هیچ‌کدام از این مقایسه‌ها به آن سرانجامی که باب میل فرد است نخواهد رسید و همین باعث تردید در تصمیمی گیری می‌شود.

بیشتر بخوانید

چگونه بعد از طلاق یک ازدواج موفق داشته باشیم؟/ تاثیرات مثبت ازدواج مجدد بر سلامت روان آسیب‌های پس از طلاق در زنان و مردان

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: ازدواج مجدد طلاق عاطفی طلاق گرفتن زندگی مشترک ازدواج مجدد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۲۲۱۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک فرد را در چه سنی می‌توان «پیر» دانست؟

به گزارش صدای ایران از یورونیوز،تیمی از دانشمندان آلمان، ایالات متحده آمریکا و لوکزامبورگ داده‌های بیش از ۱۴ هزار نفر را که در یک تحقیق طولانی‌مدت شرکت کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.

شرکت‌کنندگان در این تحقیق بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۷۴ میلادی به دنیا آمده و متعلق به نسل‌های مختلف بودند. این افراد که بین ۴۰ تا ۱۰۰ سال داشتند، طی یک دوره زمانی ۲۵ ساله به ۸ پرسش پاسخ می‌دادند.

یکی از سوالات اصلی این بود که «در چه سنی کسی را پیر توصیف می‌کنید؟»

متولدین سال ۱۹۱۱ میلادی در پاسخ به این سوال گفتند که پیری به طور متوسط در سن ۷۱ سالگی شروع می‌شود؛ و هنگامی که همین پرسش از متولدین سال ۱۹۵۶ میلادی پرسیده شد که اکنون به سن ۶۵ سالگی رسیده بودند، آنها آستانه پیری را سه سال دیرتر دانستند و ۷۴ سالگی اعلام کردند.

مارکوس وتشتاین، عضو این تیم تحقیق در گزارشی می‌نویسد: «امید به زندگی افزایش یافته است و برخی از جنبه‌های سلامت نیز در طول زمان بهبود یافته است؛ به طوری که افراد در سنین خاصی که در گذشته پیر محسوب می‌شدند، اکنون دیگر مسن تلقی نمی‌شوند.»

همین روند در سطح فردی نیز مشاهده شد. بگونه‌ای که هر شرکت کننده پس از چهار یا پنج سال مسن‌تر شدن، تخمینش را برای شروع سالمندی یک سال افزایش می‌داد. زنان نیز آستانه پیری را بطور متوسط حدود دو سال دیرتر از مردان درنظر می‌گرفتند.

فاکتور‌های دیگری نیز وجود داشتند که بر تخمین فردی افراد تأثیر می‌گذاشتند؛ مثلا افرادی که مشکل سلامتی داشتند، تنهاتر بودند یا «احساس می‌کردند» مسن‌تر هستند، عموماً معتقد بودند مرحله کهولت زودتر شروع می‌شود.

به گزارش یورونیوز، البته این مطالعه دارای محدودیت‌هایی نیز بود؛ از جمله اینکه شرکت‌کنندگان همگی از یک کشور یعنی آلمان بودند. همچنین این احتمال وجود دارد که در فرهنگ‌های غیر اروپایی، «پیری» به گونه‌ای متفاوت دیده و توصیف شود.

در عصر حاضر، انسان‌ها طولانی‌تر از همیشه زندگی می‌کنند و با ادامه بهبود کیفیت زندگی و سلامت، احتمالا رسیدن به یکصدمین سالگرد زندگی بسیار رایج‌تر خواهد شد؛ به طوری که مردم شروع به طرح این سوال می‌کنند که آیا برای زندگی انسان محدودیتی وجود دارد یا خیر.